به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مدل پوستی ریز محیط توموری را تقلید می کند و اثرات داروهای شیمی درمانی روی پیشرفت تومور و متاستاز را نشان می دهد و می تواند سیگنال های مکانیکی و فیزیکی شیمیایی که از ماتریکس خارج سلولی بافت پیرامونی برای سلول های توموری فراهم می شوند را شبیه سازی کند.

در حال حاضر نتایج حاصل از مدل های جانوری که برای سرطان های انسانی استفاده می شوند زیاد قابل بسط دادن به انسان نیستند و به همین دلیل نیاز به ارائه چنین مدل های پوستی است. در این مدل کارسینومای سلولی سنگفرشی که در این مطالعه طراحی شد، محققین از اسفروئیدهای A431cSCC را به درون بافت وارد کردند و آنالیزهای هیستوپاتولوژی و میکرواری cDNA را برای اثبات مناسب بودن این مدل سلولی انجام دادند.

در ادامه اثر تیمار 48 ساعته 5-فلورواوراسیل روی این مدل پوستی بررسی شد و مشخص شد که این ترکیب دارویی سلول های کارسینومای سلولی سنگفرشی را بیش از کراتینوسیت های پوستی می کشند. به عقیده محققین این مدل پوستی می تواند ابزار مناسبی برای ارزیابی زنده مانی سلولی باشد و از آن برای غربالگری های گسترده دارویی روی سرطان های پوستی استفاده کرد.

پایان مطلب/